- আজিৰ ডায়েৰীৰ পাতত যি লিখিব লৈছোঁ তাক স্ব-কথোপকথন বা 'লাউড থিংকিং' আখ্যা দিব পৰা যাব৷মই নাজানোঁ মোৰ সহৃদয় পাঠকসকলে এই লিখনিক কি ভাবে গ্ৰহণ কৰিব৷মই কোনো বিখ্যাত লোক বা সাহিত্যিক নহয়৷মই মাথো এজন কৰ্মসূত্ৰে প্ৰবাসী অসমীয়া৷ ফেচবুকৰ 'অসমীয়া কথা বতৰা' গোট আৰু ‘নিয়মীয়া বাৰ্তা'ৰ প্ৰবাসী অসমীয়া পৃষ্ঠাৰ লিখনিৰ যোগেদি অসমৰ আৰু অসমৰ বাহিৰৰো ভালেকেইজন পাঠকৰ সৈতে মোৰ অন্তৰংগতা বা আন্তৰিকতা গঢ়ি উঠিছে৷এই অনুভৱে মোৰ হৃদয়ৰ কোনোবা এটা চুকত স্পৰ্শ কৰে যেতিয়া এচ এম এচ বাৰ্তা, টেলিফোন,ই-মেইলত নাইবা ফেচবুকত প্ৰশংসাসূচক বা নানা আগ্ৰহ-আব্দাৰযুক্ত সংলাপ পাওঁ৷গতিকে তেনেলোকৰ চেনেহক নেওচি হাজাৰ ব্যস্ততাৰ মাজতো ডায়েৰী নিলিখাকৈ থাকিব নোৱাৰোঁ৷এটা তেনেই সাধাৰণ ঘটনা কওঁ - কেইদিনমানৰ আগতে গুৱাহাটীৰ ছয়মাইলৰ এখন দোকানত এপদ বস্ত কিনিব সোমাওতে দেউৰী উপাধিৰ অচিনাকী ডেকা দোকানীজনে ( এই মুহূৰ্তত সম্পূৰ্ণ নামটো মনলৈ অহা নাই) মোলৈ আদৰৰ দৃষ্টিৰে চাই কৈছিল - আপোনাৰ লিখনি নিয়মীয়া বাৰ্তাত সদায়ে পঢ়োঁ৷ হয়,মই দুসপ্তাহৰ ব্যক্তিগতজৰুৰী কামত মুলুকলৈ গৈছিলোঁ৷বিদেশৰ পৰা স্বদেশলৈ যাত্ৰা কৰাক ইয়াত আন ভাৰতীয়সকলে 'মুল্ক' যোৱা বুলিয়ে কয়৷মনত পৰে সৰুতে দেউতাৰ অফিচৰ নেপালী চকীদাৰ আৰু বিহাৰী গোৱালে ঘৰলৈ দীঘলীয়া ছুটিত গলে কৈছিল - "দেচলৈ যাওঁ"! নেপালৰ কথা বাদ দিলে ভাৰতৰ ভিতৰতে আকৌ দেশ (দেচ), চিন্তনীয় কথা !ভাৰতলৈ, অসমলৈ গৈছিলোঁ আমাৰ কনিষ্ঠ কন্যা ইতিৰ কলেজত নাম ভৰ্তি কৰিবলৈ৷তাইৰ সৈতেগুৱাহাটী-দিল্লী-জয়পুৰ তাঁত-বাঁতি কৰোতেই সময়বোৰ পাখিলগা কাঁড়ৰ দৰে পাৰ হ'ল৷গুৱাহাটীত চি বি এচ ইৰ পৰীক্ষা দি ইতিয়েও মাকৰ সৈতে দুমাহ কাটাৰত থাকি গৈছিলহি৷জয়পুৰৰ তাই মনে বিচৰা ইন্টিৰিয়'ৰ ডিজাইনৰ বিষয় থকা কলেজ এখনত এডমিচন দি মই ঘূৰি আহি কাটাৰ পাবহি এসপ্তাহ হৈছে মাথোঁ৷উল্লেখ নকৰিলে নহব তাকৰীয়া বন্ধৰ মাজত এদিন খন্তেক সময়ৰ বাবে 'নিয়মীয়া বাৰ্তা'ৰ কাৰ্য্যালয়লৈ গৈ প্ৰীতিৰেখা ভূঞা আৰু প্ৰাঞ্জল দলৈক লগ পাই মনত এক সুখানুভূতি হ'ল৷নকলেও হব কাটাৰলৈ ঘূৰি অহাৰ লগে লগে পুনৰ দৈনন্দিন কৰ্মব্যস্ততাৰ মাজত সোমাই পৰিলোঁ৷৷সপ্তাহটোৰ প্ৰতিটো দিনেই মই ৰোগী চাওঁ এদিনো বাদ নপৰাকৈ৷ছুটী মোৰ বাবে আটকৰ ধন হেন৷সোমবাৰে এবেলা আৰু শুকুৰবাৰে এবেলা মোৰ ডিউটি অফ থাকে৷ইয়াৰ বাদে বছৰত এমাহ ছুটী৷শুকুৰবাৰে ৬ঘন্টাৰ এবেলাত ৮০জনৰো অধিক ৰোগীক পৰীক্ষা কৰি প্ৰতিবিধান দিব লাগে৷অন্য দিনা দিনটোত ৩৫ৰ পৰা ৪০জন ৰোগী চাওঁ৷কাটাৰী বা আন আৰবী ৰোগী মোৰ ভাগত কমকৈ পৰে৷সৰহ সংখ্যক ৰোগীয়েই হ'ল ইয়াৰ প্ৰবাসী৷বিশ্বৰ বিভিন্ন দেশৰ পৰা কৰ্মসূত্ৰে কাটাৰলৈ অহা সেইলোক সকলৰ দেশৰ নাম মই মোৰ ব্যক্তিগত বহীত টুকি ৰাখোঁ৷এতিয়া ইছলামসকলৰ পবিত্ৰ ৰমজান মাহ৷দোকান বজাৰ অফিচ সকলোৰে কামৰ সময়সূচী সলনি হৈছে৷সকলো অফিচৰ কামৰ সময় ৮ঘন্টাৰ ঠাইত ৬ঘন্টালৈ হ্ৰাস কৰা হৈছে৷হোটেল, ফাষ্টফুড চেন্টাৰ, নানাবিধ খাদ্য-সামগ্ৰী বিক্ৰীৰ দোকান আৰু ৰেষ্ট্ৰোৰাসমূহ দিনত বন্ধ থাকি ৰাতিহে খোলে৷মেডিকেল বিভাগ হিচাপে আমাৰ সময় অৱশ্যে হ্ৰাস হোৱা নাই৷ ডিউটি আগবেলা চাৰে চাৰি ঘন্টা আৰু পিছবেলা চাৰে চাৰি ঘন্টা৷পুৱাৰ সময় একে থাকি সন্ধিয়া ৭বজাৰ পৰা নিশা চাৰে এঘাৰ বজালৈ ডিউটি ৷কিছুমান দোকান দিনটো বন্ধ থাকি ৰাতি দেৰীলৈকে খোলা ৰখাৰ ব্যৱস্থা কৰিছে৷দিনত বাট-পথত যান-বাহন হেৰেঙা৷সন্ধিয়া ইফটাৰ হৈ যোৱাৰ পিছৰ পৰা ৰাজপথত গাড়ী মটৰৰ সংখ্যা ক্ৰমে বৃদ্ধি পাবলৈ ধৰে আৰু নিশা এঘাৰ বজাৰ পিছৰ পৰা দোকান,বজাৰ, হোটেল, ৰেষ্ট্ৰোৰা, ৰাজপথ লোকাৰণ্য হৈ পৰে৷উৎসৱমুখৰ পৰিবেশত উজান দিয়ে দোকানবিলাকে ঘোষণা কৰা আকৰ্ষণীয় ৰেহাইৰ ব্যৱস্থাই৷ নকলেও হব ইয়াৰ চুপাৰমাৰ্কেট,হাইপাৰমাৰ্কেট লেভেল লগোৱা মলসমূহ বিশ্বৰ বিভিন্ন দেশৰ সৰু-বৰ নানান সামগ্ৰীৰে উভৈনদী৷যোৱা শুকুৰবাৰে বন্ধু আব্দুল্লাৰ সন্ধিয়াৰ ইফটাৰৰ নিমন্ত্ৰণ ৰক্ষা কৰিবলৈ গৈ তাত কেইবাজনো ন-পূৰণি অসমীয়াক লগ পাই সন্ধিয়াটো ভালদৰেইঅতিবাহিত হ'ল৷এটা দৃশ্য পূৰণি ড'হা অঞ্চলত দেখিবলৈ পালোঁ৷এখন দোকানৰ সন্মুখত দীঘল লাইন৷দোকানখনে ইফটাৰৰ বাবে একোখনকৈ বিভিন্ন খাদ্য-সামগ্ৰীৰ থাল সাজি বিক্ৰী কৰিছে৷ ব্যৱস্থাটো দেখি ভাল লাগিল৷কাটাৰীসকলৰ মাজত হিন্দী চিনেমা বেচ জনপ্ৰিয়৷ ইয়াৰ চিনেমেস্কসমূহত নতুন হিন্দী চিনেমা বৃহস্পতিবাৰে,অৰ্থাৎভাৰতবৰ্ষতকৈ এদিন আগতে ৰিলিজ হয়৷বহুত আৰবী দৰ্শকে টিকটৰ বাবে সময়তকৈ আগতে লাইন পাতি থাকে৷ইয়াত চলা প্ৰতিখন চিনেমাৰ সংলাপ আৰবী ভাষাত লিখা ওলায়৷বৰ্তমান 'ভাগ মিলখা ভাগ' বোলছবিখনে দৰ্শকৰ আদৰ পাইছে৷বৰ্তমান 'ৰয়েল প্লাজা'ত চলি থকা 'ভাগ মিলখা ভাগ' বোলছবিখনে দৰ্শকৰ আদৰ পাইছে৷ "উৰন্ত শিখ" মিলখা সিঙৰ জীৱনী ভিত্তিক এই কাহিনী চিত্ৰখন সানমিহলি দৰ্শকৰ সৈতে যোৱা সোমবাৰৰ নিশাৰ দৰ্শণী ময়ো উপভোগ কৰিলোঁ৷বৰ্তমান কাটাৰৰ সৰ্বোচ্চ তাপমাত্ৰা ৪৩ ডিগ্ৰী চেলচিয়াচলৈ বৃদ্ধি পাইছে৷নিশাৰ ভাগত তাপমান৩৫ডিগ্ৰীলৈকে নামে৷ দুসপ্তাহ আগতে সেই তাপমান আছিল ৩৯ ডিগ্ৰী৷ সকলো সময়তে বলি থকা উষ্ম বতাহে শৰীৰ দেই-পূৰি নিব খোজে৷কল-কাৰখানা, ৰাজপথ আৰু বিল্ডিং নিৰ্মাণত জড়িত বনুৱাসকলৰ ডিউটি নিশাৰ পৰা পুৱালৈ দুটা শিফ্টত ধাৰ্য্য কৰি দিয়া হৈছে৷ বাসস্থান,যানবাহন,কাৰ্য্যালয় সকলোতে বাতানুকুলিত ব্যৱস্থা থাকিলেও মুকলিত কাম কৰা সকলৰ নিশা ভাগত হলেও কষ্ট অনিবাৰ্য্য৷কাটাৰী মহিলাসকলৰ পৰিধান ক'লা ৰঙৰ বুৰ্খা৷বুৰ্খাত নানান ধৰণৰ এম্ব্ৰডায়েৰীৰষ্টাইল কৰা দেখিলে মই বেচ আমোদ পাওঁ৷ কম সংখ্যক কাটাৰী মহিলাইহে মুখখন আবুৰ কৰি ঢাকি ৰাখে৷পুৰুষসকলৰ সৰু-ডাঙৰ প্ৰায় সকলোৱেই দীঘল বগা বস্ত্ৰ পৰিধান কৰে৷মূৰত পৰিধান কৰা 'ঘূৰ্টা' বেচিভাগৰ ৰঙা-বগা গামোছাৰ নিছিনা আন কিছুমানৰ অৱশ্যে বগা,ক'লা বা মূগা বৰনীয়া৷কাটাৰী পুৰুষসকলে পিন্ধা শুভ্ৰ বস্ত্ৰ ইমান পৰিস্কাৰ কেনেকৈনো ৰাখে মই ভাবি পাৰ নাপাওঁ৷আজিলৈ ডায়ৰী ইমানেই৷ডা০ ভূপেন শইকীয়া২১ জুলাই,২০১৩Email: drbksaikia@gmail.comMobile : 0774-33738722/ 30142149_________________________________________________
Wednesday, July 24, 2013
ৰমজান মাহত কাটাৰ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment