এটা বাক্যৰ গল্প

সম্প্ৰদায়িক সংঘৰ্ষ ৰোধ কৰিবলৈ সান্ধ্য আইন চলি থকা অৱস্থাত খান ভায়ে ৰেলষ্টচনৰ পৰা ঘৰমুৱা হওতে এজন পণ্ডিত বাটৰুৱাই তেওঁক অভয় দি নিশাটোৰ আ্শ্ৰয় দি পুৱা স-সন্মানেৰে বিদায় দি কলে যে আমি জাতি-ভেদ পাহৰি সদ্ভাৱেৰে থাকিলেহে দেশৰ সুনাম আৰু উন্নতি হব৷